Filmlerde veya kitaplarda sıkça kendimizi feda ettiğimiz aşkın örnekleriyle karşılaşabiliyoruz: Alt metinde karşılıklı bağımlılığa işaret eden davranışları, kahramanın kendi ihtiyaçlarının önüne karşısındaki kişinin ihtiyaçlarını koyduğunu görebiliyoruz. Peki ilişkilerde sağlıklı olan yani gelişimimizi destekleyen aşkı, kendimizi feda ettiğimiz aşktan nasıl ayırabiliriz?

Bu iki farklı aşk hali içinde olan kişilerin belirli düşünce kalıplarına değinmek bu anlamda önemli olabilir:



Kendimizi Feda Ettiğimiz Aşk

‘’İlişkimi devam ettirebilmek için kendi sınırlarımı ihlal edebilirim.’’

‘’Duygusal bağ kurarken kendimi savunmasız hissederim.’’

‘’İlişkimde kırılır, öfkelenir ve görülmüyor, duyulmuyor hissedebilirim. ‘’

‘’Bir sorunla karşılaştığımda tartışmalardan kaçınmak için sessiz kalmalıyım.’’

‘’Herkesi kendimden daha önemli bir noktaya koyarım ve genellikle tükenmiş hissederim. ‘’



Gelişimimizi Destekleyen Aşk

‘’Özgür ve iyi olmak benim önceliklerimdir.’’

‘’Duygusal bağ kurarken güvenli hissetmek için birbirimize alan açarız.’’

‘’Partnerimizle birbirimizi görür, duyar ve anlarız.’’

‘’Zor ama dürüst konuşmalar yaparım.’’‘

’Kendi iyi oluşumu destekler, ihtiyaçlarımı karşılamaya özen gösteririm.’’