Tükenmişlik hissini dünya sağlık örgütü küresel bir akıl sağlığı problemi olarak kabul ediyor. Tükenene kadar bünyeye yüklenmenin normal kabul edildiği bir dönemde öz bakımın önemini daha net bir şekilde görebiliyoruz. Peki öz bakım dediğimiz şeye neler dahil?


Bilişsel yeniden yapılandırma ile öz şefkat geliştirmek bir örnek olabilir. Öte yandan düzenli uyku, beslenme, egzersiz yapma gibi öğelerden oluşan bir hayat sürdürmek, sevdiklerimize zaman ayırmak, rahatlamaya ve eğlenmeye yer açmak, ara sıra da olsa sakinliğe izin vermek öz bakımı güçlendiriyor. Amerikan Psikoloji Topluluğu (APA) stresin sağlığımızı etkilemeye başladığını ancak hasta olduğumuzda fark edebildiğimizi öne sürüyor, öte yandan araştırmalar öz bakım pratiklerinin kişinin dayanıklılığını artırabileceğini gösteriyor. Aslında öz bakımı, stresli olmayı beklemeden günlük hayatımızın bir parçası haline getirmemiz gerekiyor.

Öz bakım kulağa yüzeysel bir konsept gibi gelse de öyle değil, zihinsel sağlığı korumak ve bunu sürdürülebilir kılmak için gerekli bir durum. Kişilerin öz bakımlarını gerçekleştirdikleri eylemler birbirinden farklı olabiliyor, çünkü herkese iyi gelecek ve herkesin sürdürebileceği düzen birbirinden farklı. Zihinsel sağlığımız zarar gördüğünde onu onarmaya çalışmaktansa iyilik halimizi korumanın maliyeti daha düşük olabiliyor.