Birçok lider, üzerinde önemli sorumluluklar taşıması sebebiyle "güç stresine" sahip olabiliyor. Üstelik güç stresini sadece liderler değil bir takım çalışmasında arkadaşlarını yaptıklarıyla etkilemek isteyen herkes deneyimleyebiliyor. Bu şekilde yerleşen ve kronikleşen güç stresi fizyolojik ve psikolojik olarak hayatımızda olumsuz etkilere sebep oluyor. Fakat başkalarına şefkatle yaklaşarak ve onların iyiliği için çabalayarak yapılan mentorluk, olumsuz fizyolojik ve psikolojik etkileri azaltıyor.
Mentorluk yapmak; etkili açık uçlu sorular sorabilme yeteneğimiz sayesinde sadece mentoru olduğumuz kişinin değil, bizim de içgörü kazanmamıza yardımcı oluyor. Açık uçlu soru sormanın kapalı uçlu soru sormaktan farklı özellikleri olduğunu sıkça duyuyor ve duruma göre sorularımızı kapalı veya açık uçlu olarak ayarlıyoruz. Mentorluk yaptığımız zamanlarda ise açık uçlu soru sormanın önemi biraz daha artıyor. Yargılama içermeyen, konuyla ilgilendiğimizi açıkça gösteren ve özgün açık uçlu sorular sormak biraz beceri biraz da içtenlik gerektiriyor. Böyle özelliklere sahip açık uçlu sorular sorabilmek mentorluğun değerli özelliklerinden biri olarak ortaya çıkıyor. Öyle ki anlamlı bir içeriğe sahip olan, konunun içeriğini ve duyguları yansıtan açık uçlu sorular sormak mentorların kendileri ile ilgili de yeni içgörüler kazanmalarına yardımcı oluyor.
Tüm bunların yanında son zamanlarda liderlik/mentorluk yapmak ile ilgili fikirlerde bir kültür değişimi yaşanıyor. Sıklıkla kişiler, liderlerinden/mentorlerinden yeni fikirleri ve karar verme yollarını sunmalarını bekliyordu. Fakat bu kültür değişiyor ve kişilerin artık liderlerine/mentorlerine sadece problemlerle değil, çözüm yöntemleriyle birlikte de gelmeleri gerektiğine inanılıyor. Zira etkili çözüm önerileri herkesten gelebiliyor, bunları sadece mentorlerden beklemek gerekmiyor. Bu şekilde mentor ve menti birlikte gelişme kaydediyor.
