Psikolojik yardım alan birçok ebeveyn, içinde bulundukları süreçten çocuklarının haberdar olmasını istemiyor. Böyle durumlarda dışarı çıkmak için bir bahane buluyor, bu şekilde seanslarına gitmeyi tercih edebiliyorlar. Yetişkinlerin ruhsal durumlarını aylık olarak kontrol eden bir uygulama, terapi alan ebeveynlerin sayısının çocuksuz kişilere kıyasla daha fazla olduğunu söylüyor. Ebeveynlerin çocuklarıyla bu paylaşımı yapmaktan kaçınmasının olası iki sebebi bulunuyor: Çocuklarını kendi problemleri ile üzmek istememek ve toplumda var olan psikolojik yardım tabusundan kaçınmak.
Psikolojik yardım alan veya almayı düşünen bir ebeveyn olabilirsiniz ve bu çeşit bir bilginin çocuklarla paylaşılabilir olup olmadığından emin olamıyor olabilirsiniz. Uzmanlar, böyle bir bilgi paylaşımının hem çocuk hem de ebeveyn için pozitif etkileri olduğunu söylüyor. Örnek olarak ise diş hekimi örneği veriliyor. Şayet diş hekimine gidecek olsaydınız bunu çocuğunuzdan saklamanız gerektiğini düşünmez, hatta ona diş sağlığının öneminden söz etmek için bunu bir fırsat için kullanabilirdiniz. Aynı şeyi psikolojik yardım için de yapabilirsiniz! Çocuğunuza dişlerimize dikkat ettiğimiz gibi nasıl hissettiğimize de dikkat etmemiz gerektiğini, eğer kötü hissediyorsak bunun için danışabileceğimiz uzmanlar olduğunu söyleyebilir, bu sayede kötü hissetmeleri durumunda destek alabileceklerini bilmelerini sağlayabilirsiniz.
Çocuğunuzla psikolojik yardım aldığınız bilgisini paylaşarak çocuğunuzu psikolojik yardım konusunda bilinçlendirebilirsiniz. Bu şekilde, psikolojik yardım almayı güçsüzlük olarak değerlendirmeyecek, toplumdaki psikolojik destek tabusunun dışında bir çocuk yetiştirebilirsiniz.
Peki çocuğunuza psikolojik yardım aldığınızı nasıl söyleyebilirsiniz?
Böyle bir konuşmayı yapmak eğer bir süredir kaçındığınız bir şeyse sizin açınızdan biraz garip ve zorlayıcı olabilir fakat çocuğunuzla bu konuyu bir ölümden söz edermişçesine konuşmanıza gerek yok. Çocuğunuza ikinizin de rahat edebileceği bir şekilde iyi hissetmediğinizi ve bir uzmanla görüştüğünüzü, ilaç kullanıyorsanız bunun için ilaç kullandığınızı söyleyebilirsiniz. Örneğin, çocuğunuza bazen çok yorulduğunuzu, stresle başa çıkma konusunda biriyle görüştüğünüzü, görüşmenin size iyi hissettiriyor olduğunu söyleyebilirsiniz. Ortada yalnızca "kötü hissediyor olmaktan" çok daha büyük meseleler olabilir fakat çocuğunuzla bunları paylaşmamayı seçebilirsiniz. Çocuğunuzla bu konuyu nasıl konuşacağınız hakkındaki kafa karışıklıklarınızı görüşmekte olduğunuz uzmanla da konuşabilirsiniz. Sağlıklı günler dileriz!