Maternal-fetal bağlanma davranışları; annenin fetüse olan bağlılığı, sağlıklı beslenmesi ve fiziksel olarak doğuma hazır olması şeklinde özetleniyor. Hamile olan bireylerin, bu dönemde fetüse olan bağlılıklarından dolayı beslenmelerine dikkat etmesi ve zararlı madde kullanımından kaçınması, maternal-fetal bağlanma davranışlarına örnek olarak gösteriliyor. Hamile olan bireyin, doğacak bebek için bebek eşyaları alması ise fiziksel hazırlık olarak tanımlanıyor.
Maternal-fetal bağlanma davranışlarının sıklığı, özellikle hamileliğin yaklaşık 18 ile 22. haftasında hızlandıktan sonra, ilerleyen gebelik süresiyle birlikte artış gösteriyor. Peki, fetus ile hamile olan birey arasında oluşan bu ilk bağlanmayı etkileyen faktörler neler oluyor? Yapılan araştırmalara göre maternal-fetal bağlanmayı etkileyen faktörler şu şekilde sıralanıyor: istenmeyen bir hamilelik olup olmaması, partnerler arasındaki iletişim, hamile olan bireyin mental sağlığı ve özellikle annenin çevresindeki bireylerden gördüğü sosyal destek. İstenmeyen hamileliklerde maternal-fetal bağlanma davranışlarının görülme olasılığı, planlanan hamileliklere oranla çok daha az olabiliyor. Bağlanmayı etkileyen faktörlerden biri olan mental sağlık, hamile olan bireylerin beslenmesini ve fiziksel sağlığını da etkiliyor. Hamilelik dönemindeki depresyon, madde kullanımı ve kötü beslenmeyle ilişkilendiriliyor. Bu noktada kötü beslenme alışkanlıkları, bağlanmayı olumsuz yönde etkileyebiliyor. Bununla birlikte yapılan bir araştırmaya göre, hamile olan bireyin çevresindeki sosyal destek ne kadar fazla olursa bebek ile anne arasındaki bağlanmanın da o kadar güçlü olacağı belirtiliyor.
