Ergenlik dönemi her ne kadar bireyselleşmenin başladığı dönem olsa da ebeveynle kurulan iletişim, aile ilişkileri için hala kritik bir rol oynuyor. Ebeveynlerin kendi aralarındaki tartışmalar yıkıcı bir hal aldığında bu durum, ergenlikteki çocuğun her bir ebeveyniyle olan iletişimini de olumsuz etkiliyor. Ebeveynlerin tartışmaları yıkıcı oldukça ergenlikteki çocukların duygusal güvensizliği artıyor ve ebeveyn-ergen iletişimi zayıflıyor. Duygusal güvensizlik, ergenlikteki çocuklarda sosyal problemleri, uyumsuz davranışları artırıyor. Bu çocuklar, etraflarındaki kişilerle daha zarar verici tartışmalar içine giriyor ve daha az prososyal davranışlar gösteriyorlar. Ayrıca, ebeveynler arasındaki yıkıcı tartışmaların ebeveyn-ergen ilişkisindeki zararı, anne ve baba açısından farklı şekillerde açklanabiliyor. Ebeveynler arası yıkıcı tartışmalar, ergen-baba iletişimine dolaylı veya doğrudan olumsuz etkilere sahipken anne-ergen ilişkisine doğrudan zarar veren etken çocuğun kendisini duygusal olarak güvende hissetmemesi oluyor.