Heidelberg Üniversitesi'nde yapılan araştırmalara göre çocuk sahibi olmak, olmamaya kıyasla çiftleri ileri yaşlarda daha mutlu ediyor ancak bu yalnızca çocuklar büyüyüp taşınınca gerçekleşiyor.
Zaman ilerledikçe çocuk ebeveynler için sosyal bir destek kaynağına dönüşüyor. Sosyal destek bağlarının mutluluk ve daha az yalnızlık hissetmek ile bağlantılı olduğu, aynı zamanda stresle baş etmede de tampon görevi gördüğü biliniyor. Çocuk evden taşındıktan sonra onun bakımı, iş ve kişisel yaşamın gereklilikleri ve bunlardan kaynaklanan stres azaldıkça ebeveyn ve çocuk arasındaki sosyal bağ kısmı daha ağır basmaya başlıyor. Evde kalmaya devam eden çocuk ise ebeveynlerinin iyi olma halini negatif etkiliyor.
Sosyal bağların yaşamdan duyduğumuz tatmini artırdığını biliyoruz. Tabii ki bunu sağlamanın tek yolu çocuk sahibi olmak değil. Çocuk sahibi olmayan ve daha ileri yaştaki insanlar, çocukları evden taşınan ebeveynlerin sahip olduğu bu sosyal desteğe sorunlarını paylaşabildikleri diğer yakın ilişkileri sayesinde ulaşabiliyorlar.