Ekonomik metaforlar, romantik ilişkilerimiz ile ilgili konuşurken karşımıza çeşitli şekillerde çıkabiliyorlar. Örneğin potansiyel partneri bir "paket" olarak görmek, kendimizi diğer insanlara daha iyi "pazarlamak" veya bunu bir "alışveriş" olarak değerlendirmek oldukça yaygın. Peki aynı durum online dating için de geçerli mi?

Araştırmalar göre, online dating uygulamalarında öz geçmiş gibi sunulan profiller ya da bir "pazar yeri" formatı oluşturulması iletişim stratejilerimizi ve davranışlarımızı etkiliyor. Üstelik seçiciliğimiz de bize gösterilen talep ve potansiyel partner havuzumuzun genişliği gibi faktörlere göre değişkenlik gösteriyor. Kendimizi "pazarlarken" verdiğimiz çabaya karşılık, aldığımız geri dönüşten dolayı kendimizi çok daha çekici hissedebiliyor ve kendimiz hakkında daha olumlu düşüncelere sahip olabiliyoruz.

Yüz yüze görüşmelerde birbirimizi bir bütün olarak değerlendirirken bu uygulamalardaki filtreleme özelliği dolayısıyla kişileri daha ayırt edici özelliklere göre değerlendiriyoruz. Ayrıca, aradaki iletişimin uyumundan çok; boy, kilo gibi fiziksel özelliklere dikkat ediyoruz. Ancak bu şekilde "alışveriş" bazlı bir yaklaşım, potansiyel partner sayımızı artırırken bir yandan da bizim "sayılar ve verimlilik" üzerine yoğunlaşıp iletişimin, romantik ilişkinin ve bağlanmanın kurulması için gerekli özellikleri göz ardı etmemize yol açabiliyor.