Depresif bir anneye sahip olan çocukların kendilerinin de depresif semptomlar gösterme ihtimali diğer çocuklara göre 4 ila 6 kat daha fazla oluyor. Ayrıca bu çocuklar, tekrar eden bir depresyon yaşamaya ve bu olumsuz sonuçları yetişkinlik hayatlarında deneyimlemeye de daha meyilli olabiliyorlar. Yapılan bir çalışmada, anneleri depresif semptomlar gösteren çocukların bu durumu içselleştirmeye olan yatkınlığı araştırılıyor. Genel açıdan bakıldığında, olumsuz bir düşünme stili geliştiren kişilerin kendi benliklerine, dünyaya ve geleceğe karşı da daha olumsuz bir tutum takındıkları görülüyor. Stresli deneyimleri daha olumsuz bir şekilde değerlendiren çocukların ise bu deneyimi içselleştirmeye yatkın olduğu bulunuyor.

Kendini suçlama, yaşanan olumsuz bir durumun sebebini kişinin kendisinde araması olarak tanımlanıyor. Yapılan bu çalışmaya göre, kendilerini daha çok suçlayan ve annelerinin üzgün ruh halleri söz konusu olduğunda kendilerini daha sorumlu hisseden çocukların bu semptomları içselleştirmeye de daha yatkın olduğu bulunuyor. Öte yandan, çocuklar kendilerini annelerinin depresif semptomları konusunda suçlu olduklarına inandırdıklarında, annelerinin problemlerini çözmeye çalışmak gibi daha işlevsiz başa çıkma mekanizmaları da geliştirebiliyorlar. Ayrıca çocukların kendilerini suçlama durumunun; çaresiz hissetme, düşük öz saygı ve başarısızlık gibi durumlara da yol açabildiği görülüyor.

Ancak yapılan bu çalışmada babaların rolü ve çocukların kendini suçlama davranışının hangi temellere dayandığı incelenmediğinden, çalışmanın tekrarlanarak daha kesin sonuçlara ulaşılması gerekiyor.