Çocuklarla yapılan çalışmalara göre, çocukların ikiyüzlülüğü fark etmesi özellikle 7-9 yaş arası döneme denk geliyor. Çocuklar 7 yaşından itibaren kişilerin davranışlarının ahlaki düşünceleriyle ilişkili olduğunu varsayıyor. Örneğin, eğer bir kişi hırsızlık yapmanın kötü olduğunu belirtiyorsa çocuklar o kişinin hırsızlık yapmaya daha az meyilli olduğunu düşünüyorlar. Düşüncenin davranışa döküleceğine dair inançları onların varsayımlarını da etkiliyor. Örneğin hırsızlık konusunda hiç yorum yapmayan ama paylaşımcı olduğu bilinen bir insanın hırsızlık yapma ihtimalini, hırsızlığın kötü bir şey olduğunu ifade edenlere kıyasla daha yüksek buluyorlar. Yani sözlü ifadeler çocuklar için oldukça etkili.
Konu cezalandırma olduğunda ise çocuklar yaşlarından bağımsız olarak hırsızlığın kötü olduğunu ifade ettiği halde hırsızlık yapan insanların herhangi bir ifadede bulunmayan insanlara göre daha ağır cezalandırılması gerektiğini düşünüyorlar.
Kısacası, ikiyüzlülüğü anlamak ve ona göre gelecekle ilgili varsayımlarda bulunmak tahmin edilenden çok daha fazla bilişsel bir kabiliyet gerektiriyor. Bu kabiliyetin tam olarak elde edilmesi ise 7-9 yaş arasına denk geliyor.