Buna göre, yalan söylerken insanların ses tonu değişiyor, normalden fazla göz kırpıştırıyorlar ve cümlelerinde birinci tekil şahsı (ben) daha az kullanıyorlar. Duygu içeren kelimeler kullanmaktan kaçınıyor, göz teması kurmuyorlar. Kulak ve boyun gibi bölgelerine daha çok dokunuyor ve sözlerinin içeriğiyle uyumsuz yüz ifadeleri takınıyorlar.
Tabii bu ipuçlarının tek başlarına varlığı mutlaka yalan söylendiği anlamına gelmiyor, bunu da belirtmekte fayda görüyoruz.
